Έτος: 2003-2004
Πελάτης: SANTIAGO CALATRAVA S.A. – ΒΕΤΑΠΛΑΝ Α.Ε.

Το Έργο Αισθητικής Ενοποίησης του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθηνών (ΟΑΚΑ) αποτελεί το κύριο Ολυμπιακό συγκρότημα της Αθήνας. Την αισθητική αναβάθμιση του ΟΑΚΑ επιμελήθηκε ο Ισπανός αρχιτέκτονας Santiago Calatrava, ο οποίος εισήγαγε καινοτομικά και δημιουργικά στοιχεία.

Πλήθος παρεμβάσεων κυριολεκτικά μεταμόρφωσαν τον περιβάλλοντα χώρο του ΟΑΚΑ, ο οποίος καταλαμβάνει έκταση 700 στρεμμάτων. Έχουν κατασκευαστεί μονοπάτια από μάρμαρο, μικρές λίμνες με πίδακες νερού, συντριβάνια, περιμετρικοί δρόμοι και υπαίθρια καθιστικά. Οι κύριες είσοδοι καλύπτονται από μεταλλικούς, ορατούς από μακριά θόλους ενώ στέγαστρα από γυαλί και μέταλλο καλύπτουν το Ολυμπιακό Στάδιο και το Ποδηλατοδρόμιο.
Εντυπωσιακές μεταλλικές κατασκευές, όπως η Στοά της Αγοράς και ο Τοίχος των Εθνών, αποτελούν σημαντικά σημεία αναφοράς στο χώρο. Η όλη σύνθεση ενισχύθηκε με εκτεταμένες φυτεύσεις δένδρων, θάμνων και επιφανειών χλοοτάπητα. Η φύτευση πραγματοποιήθηκε σε μία κλίμακα πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα, καθώς χρησιμοποιήθηκε μεγάλος αριθμός δένδρων υψηλών προδιαγραφών. Συνολικά φυτεύθηκαν 3.500 μεγάλα δένδρα, 250.000 θάμνοι και 15.000 φυτοφράκτες.

Στη νέα σχεδίαση, όλοι οι χώροι συνδέονται και διαμορφώνονται με καμπύλες και αψιδωτά σχήματα σε αντιδιαστολή με την προηγούμενη σχεδίαση.
Τα δένδρα αποτελούν πολύ σημαντικό εργαλείο στη σχεδίαση του ΟΑΚΑ, σχηματίζοντας δενδροστοιχίες, ομάδες και φυτοφράκτες: τονίζουν τις σχεδιαστικές γραμμές, οριοθετούν χώρους, σηματοδοτούν τις εισόδους, αποκρύπτουν θέες, προσφέρουν σκίαση στα υπαίθρια καθιστικά του χώρου.
Τα δένδρα που εγκαταστάθηκαν ήταν υψηλών προδιαγραφών με ύψος που έφθανε τα 10-12 μέτρα για τις Λικουϊδάμβαρες, τους Πλάτανους, τις Ροβίνιες, τις Σοφόρες και τα δένδρα Δρυός. Επιλέχθηκαν Κυπαρίσσια και Δάφνες Απόλλωνα ύψους 2.2 μέτρων για το σχηματισμό φυτοφρακτών και Κυπαρίσσια 4 μέτρων για την απόκρυψη υψηλών τοιχείων.
Οι θάμνοι αποτέλεσαν μία σημαντική ενότητα στο σχεδιασμό πρασίνου του ΟΑΚΑ. Εγκαταστάθηκαν συνολικά περίπου 250.000 θάμνοι με σκοπό τη δημιουργία εστιών ενδιαφέροντος σε σημαντικά - κομβικά σημεία του περιβάλλοντα χώρου.
Σχηματίστηκαν μεγάλες ομάδες θάμνων του ίδιου είδους, ακολουθώντας κυρίως καμπύλα αλλά και γραμμικά σχήματα σε πλήρη εναρμόνιση με τις αρχιτεκτονικές γραμμές και διαμορφώσεις.
Κυρίαρχη θέση στη συνολική φύτευση των θάμνων κατέχουν είδη της ελληνικής χλωρίδας, όπως Μυρτιά (Myrtus communis), Δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis) και Δάφνη Απόλλωνα (Laurus nobilis), η οποία χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα και ως φυτοφράκτης.